لانا در واکنش به انتخاب آلبومش به عنوان بهترین آلبوم سال چنین نوشت: «ساخت این آلبوم بسیار پرمعنا و خوشایند بود. از هر دقیقه آن لذت بردم. دیدن این میزان توجه از دوستان و منتقدان نسبت به آن مایه خوشحالی است».
لیست ترانه ها :
1. "Norman fu***g Rockwell"
2. "Mariners Apartment Complex"
3. "Venice Bitch"
4. "Fuck it I love you"
5. "Doin' Time"
6. "Love song"
7. "Cinnamon Girl"
8. "How to disappear"
9. "California"
10. "The Next Best American Record"
11. "The greatest"
12. "Bartender"
13. "Happiness is a butterfly"
14. "Hope is a dangerous thing for a woman like me to have - but i have it"
وی در ادامه افزوده است: «هر واژه و ملودی به شکلی غیرمنتظره پر از شادی بوده و از ته قلبم ادا شد، از این رو برای نورمن بسیار خوشحال، از جک [آنتونوف]به خاطر کمک به من در ساخت این آهنگ بسیار سپاسگزارم و منتظرم که برای آهنگ بعدی مرا تحت تاثیر و الهام قرار دهد». فهرست نهایی بیبیسی از بهترین آهنگها و آلبومهای سال از ۳۰ فهرست منتشر شده مهمترین مجلات، بلاگها، روزنامهها و خبرگزاریهای دنیای موسیقی در انتهای سال، مانند NME، Rolling Stone، BBC ۶ Music و مجله France's Les Inrockuptibles magazine گرفته شده است. خوانندگان زن رتبههای بالای فهرست بهترین آلبومها و آهنگهای سال را به خود اختصاص داده و از ۱۰ آلبوم برتر، ۸ مورد متعلق به خوانندگان زن بود.
در آلبومهای قبلی، لانا دل ری خود را یک زن زیبای درمانده نشان میداد که او را به اینطرف و آنطرف کشانده، اما در نهایت بیشتر به خودشان و بازیهای ویدیوییشان اهمیت میدادند. در آلبوم «Norman Rockwell»، اما این خواننده صدای خود را یافته است. او در اولین آهنگ آلبوم خود خطاب به یک معشوق خام و بیتجربه میگوید: «مرد کودک لعنتی، اگر چه ۱۸۵ متر قد داری، اما مانند یک بچه رفتار میکنی».
در ادامه وی منتقدان، دوستان مرد و چهرههای مشهور صنعت ضبط موسیقی را خطاب قرار داده و میگوید که آنها «مهربانیام را با ضعف اشتباه گرفتند» و در ادامه میگوید: «چیزی که دیگر اتفاق نخواهد افتاد، بی سروپاها». این آلبوم به نام هنرمند و نقاشی که نامش مترادف با رویای ایدهآل زندگی آمریکایی است نامگذاری شده، اما انتخاب شخصیتهای آلبوم دل ری که از قاتلین سریالی تا سیلویا پلت متفاوت است، به این نکته اشاره دارد که این رویا هیچگاه آنطور که به نظر میرسیده نبوده است.
در آهنگ The Greatest، دل ری به صحبت در مورد کشوری دو جبههای شده به خاطر اضطراب سیاسی، تغییرات اقلیمی، فرهنگ پوچ سلبریتیها و حتی هشدارهای نادرست در مورد حمله هستهای به هاوایی پرداخته و نتیجهگیری میکند که: «حدس میزنم که من با بدترین شکست تمامی آنها مواجه شدهام». اما این آلبوم با صحبتهایی در مورد خوشبینی نسبت به آینده به اتمام میرسد: «داشتن امید برای زنان چیز خطرناکی است، اما من آن را دارم، بله آن را دارم». خود دل ری در مصاحبهای در مورد این آلبوم گفته است: «این آلبومی است در مورد بازگشت به خود و انتخاب خندیدن به جای گریه کردن».